O‘zbekiston xalq artisti Mahmud Namozov "Darakchi” gazetasining jurnalisti Sadoqat Allaberganova bilan suhbatlashdi. El suygan ijodkorning ba'zi qaltis savollarga bergan javobi sizni ham befarq qoldirmasligi aniq...
— "Ko‘za”dan keyin "xit” qo‘shiq eshitmadik.
— "Ko‘za” qo‘shig‘i klipiga yetti ming dollar mablag‘ sarflaganman. Televideniyeda namoyish qilish uchun ham yaxshigina pul ketgan. Ijodim mobaynida birorta qo‘shiqqa bu qadar ko‘p mablag‘ ishlatgan emasman. Eksperiment qilishni yaxshi ko‘radigan ijodkor bo‘lganim uchun bu ishga qo‘l urgandim. Shu qo‘shiqdan so‘ng chiqqan uchta albomimdagi birorta qo‘shiqning darajasi "Ko‘za”dan past emas. Faqat ularning har birini yana shuncha mablag‘ evaziga "promo” qilgim kelmayapti.
— Fikringizni tushundim, biroq "promo”siz ham "xit” bo‘layotgan qo‘shiqlar talaygina-ku! Lekin sizning misolingizda bunday deyolmayman, balki yanglishayotgandirman?
— (Kulib) Siz mening muxlisim emassizda, boshqa xonandalarning qo‘shig‘ini tinglaysiz. Kuni kecha bir davrada kutilmagan holat bo‘ldi. "Toshkanim” qo‘shig‘ini kuylab bering, raqs tushamiz”, deb qo‘yishmadi. Yo‘qsa, bu qo‘shiq chiqqaniga uch yil bo‘lgan. O‘rni kelganda aytmoqchiman, Xudoga yoqqan ishim bordirki, taqdir meni poytaxtga olib keldi. Qiyinchilik, armonning achchiq azobi-yu, baxt, muvaffaqiyatning gashtini shu yerda totib ko‘rdim. Farzandlarim shu yerda dunyoga keldi, o‘qidi, o‘z yo‘lini topdi. "Toshkanim” poytaxtning baland binolari-yu, so‘lim go‘shalari uchun emas, balki yuqoridalarning bari uchun minnatdorchilik sifatida kuylangan qo‘shiq edi.